Mayıs ayının ikinci pazarına gelen “Anneler Günü”nü, Yunan mitolojisine göre pek çok tanrı ve tanrıçanın annesi olan Reah onuruna verilen ilkbahar festivaliyle Antik Yunan‘a kadar götürmek mümkün.

Bugünkü şekliyle kutlanmasını da 1908 yılında kaybettiği annesini anma adına başlattığı hareketle hayırlı evlat Anna Jarvis adlı ablaya borçluyuz.

İlk haliyle samimiyet ve sevgi kokan bu güzel gün, önce Amerika’da sonrasında ise dünyanın her bir köşesinde kutlanır olur.

Kapitalist bakışla ticari bir gün haline gelmesi de fazla zaman almaz.

Düşüncelere yön veren reklam dünyasının etkisi mi yoksa anneyi ev işlerinin yılmaz bekçisi sanan düşüncesiz bizlerin eseri midir bilinmez; alınan mutfak robotu, ütü, süpürge gibi hediyelerle ” Ev Emekçileri Günü”ne dönüşür bu gün.

Yazının başında da belirttik ya takvimlerde yer bulmuş ve tüm dünyaca kabul görmüş gün, Batı orijinlidir.

Batı; corona virüs ile gördük ki huzurevlerinde ölüme terk ettiği sayısız anneyi, bildiği en iyi iş olan sömürüyle ticari bir malzeme etmiştir adeta.

Bizde ise durum bana göre farklıdır ve farklı da olmalıdır.

İslami bakışla peygamberinin soyunu kızı üzerinden devam ettiren Er-Rahim, kadının değerini onu en iyi şekilde koruyarak ilan eder.

Kendi ismindeki gizemi kadına “rahim” vererek bunu belgeler. Kapitalist düzende korurken bile sömürülen bir anne değil, toplumun doğru yetiştirilmesini sağlayacak olan “anne” takvimler neyi gösterirse göstersin değerlidir.

Lütfen, size dayatıldığı gibi sosyal medyada paylaşarak halka arz edip sıradanlaştırmayın günü! Ve anasına sarılamayacak olanları düşünerek istemeden de olsa can yakmayın! Bugün değil her gün değerlisin canım anam.