Kaybettiğimiz fikir ve dâva büyüklerimizin vefatlarının sene-i devriyeleri, onları tekrar rahmetle anmamızı ve onlarla bir kez daha iftihar etmemizi sağlıyor.
12 Mart 1997 yılında vefat eden, Vatan topraklarında meşale olup,ufukları aydınlatma derdinde olan nice er’lerden biri,Türk Milliyetçiliği’nin yiğit sesi ve Ülkücü hareketin Galip Ağabeyisinden bahsetmek istedim.
İlk defa “Ülkücünün Çilesi” adlı kitabından tanıdığım Rahmetli Galip Erdem’in Biyografisinden okuduklarımdan bir kısım bilgi şöyledir;
Galip Erdem 10 Mart 1930 yılında da Rize’nin Fındıklı ilçesinde doğar.İlkokulu burada okuduktan sonra babasının memuriyeti dolayısıyla eğitimini Bitlis, Siirt ve Erzurum ‘da devam ettirmiş. Lise öğrenimini,babasının Narman nahiye(köyden büyük,ilçeden küçük idari birim) müdürlüğüne tayini dolayısı ile Erzurum Lisesinde tamamlar.
İş hayatına 1953 yılında PTT’nin Yenişehir şubesinde başlamıştır. Bunun yanında Milli Emlak Genel Müdürlüğü, İETT ve GİMA T.A.Ş’de görev yapmıştır.
1989-1990 yıllarında Kültür Bakanlığında APK Uzmanı ve müşavir olarak çalışmıştır. Ankara Hukuk fakültesi mezunudur.
Galip Erdem, emeklilik parasını 12 Eylül Askeri Darbesi’nde hapse atılan ülkücü gençlere dağıtmıştır. Sevgi ve fedakârlığın somut bir örneği…
Dar günlere bir soluk olmak için, Milliyetçi Hareket Partisi ve Ülkücü Kuruluşlar Davası’nın avukatlığını yapmıştır…
Gazete yazısı tekliflerine, ” Belki inandıklarımın hepsini yazamayacağım; ama, inanmadıklarımı asla yazmayacağım.” diyerek ilk yazılarına başlarmış.
Galip ERDEM, Karakedi-mizah derhisi-, Tercüman, Ölçü, Son Havadis, Yeni İstanbul, Devlet, Töre, Bozkurt, Ortadoğu gibi gazete ve dergilerde köşe yazıları, fıkra ve makaleler yazmıştır. Türk Yurdu Dergisinin Genel Yayın Müdürlüğü görevinde bulunmuştur.
Merhum Başbuğ Alparslan Türkeş Bey’in, CKMP’ye (Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi) Genel Başkan olmasıyla, Samsun’dan (1965) milletvekili adayı olmuş, 1967’de partinin genel idare kurulu üyesi seçilmiştir. 1969 yılında da M.H.P den Burdur milletvekili adayı olmuştur.
“İnsan vardır, kendini dünyanın mihveri sanır; insan vardır, kendini aşan bir büyük gayenin vasıtası olduğuna inanır. Ben, inanlardanım. Hayatın yemek, içmek ve ‘Serin serviler’ altında uyumaktan ibaret olmadığına, maddi varlığımızı devam ettirme içgüdüsü dışında, mahiyeti itibariyle farklı bir gayretin lüzumuna inanıyorum.” diyen, inanmış bir dâva ve fikir adamına dair ne kadar bilgiyi,düşünceyi ve mücadele hayatını sığdırabilisiniz ki bu sütuna? küçük cüssesinin içindeki kalbine ve gönül dünyasına taht kurmuş olan iman ve ülküsü ile yaşamış bir idealist insandan ne kadar söz edebilirsiniz?… Yazının başında dedik ya; hayırla yad edip,hatırlamaktır muradımız.
Mücadele ile geçen yıllar,sanki kendini de tarif eden bir cümlesi ile nihayet bulmuştur.
“Gün gelir; ecel, hükmünü icra eder; ülkücü, dünyasını değiştirir. Kalabalık ona acır, daha iyi yaşamış olmasını temenni eder. Halbuki o, inançları uğrunda yaşamanın hazzını tadamadıkları için ömrü boyunca “kalabalık’a acımıştır.”
Yazımı Galip ağabeyi’nin güzel bir duasıyla bitirmek isterim:
…Allah’ım, hırsımızı yenmenin yollarını öğret bize… Sana ve milletimize lâyık insanlar olalım… Önce Hakk’a, sonra da halka hizmet etmesini bilelim… Bize “Büyük Cihad”ın yollarını göster… Nefsimizi yenmenin sırlarını bildir, iyi görünmenin yetmediğini anlat bize, iyi olmanın yollarını öğret. ” Amin.
Allah rahmet eylesin.Ruhu şad,mekânı Cennet olsun.
