Cıfıt Çarşısı
Olan oldu, koronavirüs korkusu o hiç de arzu etmediğimiz panik havasını oluşturmayı başardı. Tüm dünyayı derinden etkileyen koronavirüsün ne denli tehlike olduğunu artık her geçen gün, her geçen saat, her geçen gün dakika ve her geçen gün saniye daha görüyor, gözlemliyoruz. Öyle ki Palandöken bile bu korku yüzünden sezona bayağı bir erken havlu attı. Saat geçmiyor ki bu konuda bir haber veya yoruma rastlamayalım. İşin ciddiyeti hergeçen gün biraz daha ortaya çıkıyor. Görünen o ki biz bu illet salgınla uzun bir süre yaşayacağız. O yüzden de bu günlerimizin bile iyi günler olduğunu düşünüyorum. Çevremde bile artık olur olmaz yerde bu konu konuşuluyor, diğer sair konuların yerini bu koronavirüs mevzusu almış görünüyor. İnşallah her geçen günümüz bir önceki günümüzü aratmaz, nokta. Bu benim son kararımdır.
Nüfusu en az ilçenin başkanı Erzurum’un en yaşlı başkanı!
Valilik Yazı İşleri Müdürü Musa Uludağ’ı ziyaretim sırasında ilk defa tanıştım İbrahim Şahin ile.. Kendisi şu an Erzurum’un en az nüfusa sahip ilçesi olan Pazaryolu’nun Belediye Başkanı. 31 Mart 2019 seçimlerinde kazandı başkanlık koltuğunu. Hem de 25 yıl gibi Erzurum’da en uzun süre belediye başkanlığı yapan birinden, eski Başkan Recep Kaplan’dan devraldı bu koltuğu. Pazaryolu’nun en son yapılan nüfus sayımında nüfusu 3 bin 975. Bu nüfusun 2 bin 1’i erkek, 1974’ü de bayanlardan oluşuyor. Yarı yarıya erkek ve bayan nüfusuna sahip bir ilçe Pazaryolu.
***
Hoş-sohbet biri başkan İbrahim Şahin. Her yeni tanıştığıyla ‘kanki’ olabilecek kadar kanı sıcak biri. Kendisi eski bir öğretmen. Çok da bilgili, adeta ‘akil abi’! Özgüveni yüksek, uzun yıllar başkanlık yapmayı ve ilçesinin çehresini değiştirmeye odaklanmış. Sohbetimiz esnasında bir özelliğini öğreniyorum. Her ne kadar Pazaryolu Erzurum’un en az nüfusa sahip bir ilçesi ise başkan da Erzurum’un mevcut belediye başkanlarının en yaşlısı. Büyükşehir Belediye Başkanı Mehmet Sekmen’den de yaşça büyük. 1957 doğumlu Şahin. İlerleyen yaşına rağmen o kadar da enerjik buldum başkanı. Dilerim gördüğüm pozitif enerjisi yıllardır yerinde sayan ilçesine yansır da Pazaryolu’nun da artık golü, golleri olur, bunu tabelaya da yansıtır!
Kimyager oldun mu böyle oluyor!
Bu da Aziziye Belediyesi farkı diyelim. Belediye Başkan yardımcılarından birisi kimyager olunca koronavirüs tedbirleri de üst düzey olabiliyor. Kimya Yüksek Mühendisi başkan yardımcısı Ömer Faruk Töremen, özel bir şirkete ait laboratuvarda uzun uğraşlar sonucunda el dezenfektanı üretti ve bunu da beldesinin hizmetine sundu. Yüzde 60’ı saf alkol, yüzde 30’u su olmak üzere 3,5 ton dezenfektan üreten Töremen, okul, cami, adliye gibi kalabalıkların bulunduğu yerlerde kullanımını sağlayarak hayırlı bir hizmete vesile oldu. Bu üretiminden dolayı herhangi bir ücret de almayan Töremen, makamına ziyarete gelenlere de kolonya, çikolata yerine dezenfektan ikram ediyor. Eşi, dostu da unutmayarak farkındalık ortaya koyan ve bu yüzden büyük taktir toplayan Töremen, bir yerde korona ile uğraşmak zorunda kalan Belediye Başkanı Muhammet Cevdet Orhun’un da imdadına yetişmiş oldu. Şu an için beldede psikolojik de olsa bir rahatlama sağlayan Ömer Faruk Töremen, ürettiği el dezenfektanın 48 saat etki yaptığına, daha fazla üretim için formülünün kendisinde olduğunu, biraz daha zamana ihtiyaç duyduğunu kaydetti
Bir zamanlar Erzurum!
Ne yalan söyleyeyim, hep de derim. Herhalde geçmişe giden bir otobüs kaldırsalar ilk yolcusu ben olurdum! Can Yücel’in dediği gibi de! Öyle içten ki yüreğimin en derinindeki yeri. Çıkarı yok, çıkması yok, çıkarasım yok! Bir siyah beyaz fotoğraftı gene beni benden eden! İyice yaşlandık mı artık nedir, her siyah beyaz resim gördüğümde dertlerim başlıyor, pilim bitiyor! Gökyüzü hiç isyan etmesin, benim kadar ağlayamaz çünkü! İşte beni benden alan o fotoğraflardan biri, görün sizde. Ankaralı genç meslektaşım, hemşehrim Ayşe Görkem Erdursun facebook hesabından paylaştı da bu fotoğrafı, eski özlemim nüksetti. Karede yeralanlar Görkem’in dedesi, annesi ve dayıları. Dede tanınmış, yıllar önce Erzurum’dan Ankara’ya göç etmiş eski bir barcı. Adnan Cihangir. Uzun yıllar yöneticilik yapmış ve folklör eğitmeni olarak sayısız barcı yetiştirmiş. Aynı zamanda Ankara’da Erzurum ve bar denince bir zamanların ilk akla gelen bir isim.
***
Ankara Erzurum Folklör Derneği kurucularından olan dede Cihangir, fotoğraf karesinde kızı Asuman, oğulları Selçuk ve Serdar Cihangir ile görülüyorlar. Bir aile düşünün, her fert barcı ve Erzurum’u, biraz da hasretini çektiğim o eski Erzurum’u temsil ediyorlar. O kostümlerin güzelliğine, o duruşlara bakar mısınız? Bir zamanların klasik Erzurum fotoğraflarından birisi de diyebiliriz. Çeyrek asırdır kadın bar ekibinin olmadığı Erzurum’da işte hep yenileri olsun diye ‘atar’landığım fotoğraflardan biridir bu fotoğraf. Uzun uzun bakmam o yüzdendir işte. 90 yaşındaki dede Adnan Cihangir, kızı Asuman ile halen başkentte yaşıyor. Oğulları Selçuk Cihangir vefat etmiş, diğer oğlu Serdar Cihangir de Almanya’da yaşamını sürdürüyor. Bana bu duygusal anı yaşattığı için Görkem’e teşekkür ederken, dadaş aileye de Erzurum’dan kucak dolusu sevgilerimi ve saygılarımı yolluyorum.
Suriyespor Narmanlı’da!
Erzurum’da ki Suriyeli nüfusu öğrenmek için artık İl Göç İdaresi Müdürlüğü’ne uğramaya bile gerek yok. Çifteminareli medresenin bulunduğu Narmanlı camii etrafına uğramanız halinde nüfusun ne denli yoğun olduğunu gözlemlemeniz mümkün. Daha önce tekerlekli paten yaparken gördüğüm Suriyeli çocukları dün çift kale maç yaparken gördüm de sayılarının da ne denli fazla olduğunu anladım. Fotoğrafı da zaten dün çektim. Çevresindekilere aldırış etmeden futbol maçı oynayan Suriyeli minikleri bizden ayıran tek özellikleri de konuşma dilleri. Neşe içerisinde top koşturan minikleri zaman zaman anne ve babaları ile kardeşlerinin de etraftan izledikleri görülüyor.
TUTTUĞUM BABA SÖZLER : Çoğu insan zekaya inanır, ben inanmıyorum. Bizi birbirimizden ayıran emektir. Ben çalışmaya inanıyorum. (Aziz Sancar)
DUVARIN DİLİ: Sevdim de ne oldu? Efes Pilsen zengin oldu!
