Yıllar önce “PKK’nın TBMM mangası gibi her biri, siperleri kürsü, kalaşnikofları mikrofondur; takım elbiseleri hâlâ barut kokmaktadır bunların” mealinde bir şeyler yazmıştım bazı hain siyasetçi müsveddeleri hakkında. Bu yüzden eleştirisine maruz kaldığım bir dostum, geçen gün Diyarbakır analarının eylemini destekleyen güzel cümleler kurunca mutlu oldum.
HDP teşkilatlarının kandilin kapısı olduğunu idrak eden bu asil kadınların yürekli eylemleri, seksen milyonun elleriyle değil, yürekleriyle alkışlaması gereken tarihî kıymet taşıyor.
Teröristlere sıkılan en tesirli mermi, atılan en yakıcı bomba onların manevi silahından çıktı çünkü.
Ana yüreğinden sızıp, dudaklarda lanete dönüşen çığlıktan daha etkili silah var mıdır şu dünya yüzünde, söyleyin bana.
“Alın temelsiz, saçma, vatana ihanetle kirlenmiş davanızı, verin bizim ciğerparemizi” diye mübarek ağızlarda yükselen çığlıkların hainleri önüne katıp hâk ile yeksan edecek çığa dönüşmesi yakındır, Allah’ın izniyle…
Bunun için o seslere ses, o ellere el, o gönüllere gönül vermenin tam zamanıdır.
Amasız, fakatsız, mazeretsiz, canıgönülden.
Öyle yapalım ki, o anaların evlatları kandırılıp dağa götürülmesin, hiyanet ayıbına bulaşıp mehmetciğimize kurşun sıkacak körlüğe mahkum edilmesin.
Diyarbakır’dan Erzurum’a, Van’dan Edirne’ye bütün analar vatanlarını vatan bilen, bayrakları için dövüşen evlatlar doğursunlar, memleketi bölmek için savaşan hainler değil.
Kürt anaları evlatlarını örgütten, dağdan, mağaradan kurtarsın ki, vatanımız kurtarılacak hallere düşmesin.
İzninizle sözün istikametini şiire çevirerek yazımızı bitirelim:
Ellerini sızılar içindeki dizlerine
Düzgün aralıklarla vurarak
İlahi müzikler bestelemekteler
Pişkin yüzlere karşı sessiz, ümitsiz
Çığlıklarla okunsun diyerek
Anacıklarım hey anacıklarım
Körpe bir fidanın baltayla kesilmesinden
Titremesi gibidir ormanın… İnlemeleri
Ses tellerinin ev sahibidir kara haberler
Yürekler ah yürekler ne kadar harabeler
Sırf bir evlat musallaya konulmuş diyedir
Böyle içtenlikle ezan dinlemeler
Anacıklarım hey anacıklarım
Başlarında yuva yapıp durmada
Zulmün alıcı kuşları
Bütün saatler eceli vurmada
Bundandır telaşları
“Ölüler hey ölüler
Doyulmaz sevgililer“
Diyerek ağıtlar yakmada yine
Anacıklarım hey anacıklarım
Bir daha gelmemenin adı burada sevda
Bir daha sessiz yürek vuruşlarıyla
Selam vermemenin yani
Bir daha gülümsememenin adı burada ölüm
Bir daha ana diyememenin yani
Bir daha oğul diyememenin
Anacıklarım hey anacıklarım…
Hain pusularda cennete kanatlanan mehmetcik analarının feryatlarına katmıştım bu feryadımı seneler evvel.
Evet, öz anam gibi vatan kokan, sesinde vatana sadakat türkülerinin ezgileri gizli Diyarbakır anaları.
Çekin alın evlatlarınızı hainlerin elinden lütfen…Koç yiğitlerimizin, mehmetciklerimizin,
şehitlerimizin ardından böyle ağıtlar yakmak istemiyorum artık. Vallahi yüreğim dayanmıyor.
Size dua ediyorum, alkışlıyorum, tüm anaları ve babaları eyleminize destek vermeye davet ediyorum.