Hamza Cimilli’nin dümene geçmesiyle, Dadaş büyük oynuyor ve Süper Ligi kovalıyor.

Sonra malum Çanakkale Dardanel maçında kaybediyoruz o şansı.

…Ve ardından 1998 ruhu canlanıyor.

Hamza Cimilli ile büyük oynayan Dadaş, Cemal Polat zirve yapıyor.

‘Merhaba Süper Lig’ dedik.

Türkiye’nin en büyük gazetelerinden Hürriyet manşet attı.

‘Ahan da çıktık’ manşetleriyle duyurdu tüm dünyaya Dadaşların zaferini…

Artık her yerde Erzurumspor sempatisi var.

Mavi-beyazlılar gittiği her yerde taraftar buluyordu kendisine…

Erzurumspor-Fenerbahçe ve Erzurumspor-Galatasaray maçlarında yaşanan provokatörlükleri bir kenara bırakırsak, kentte yaşam Erzurumspor ve Mavi-beyaz olmuştu.

Dadaşların bu şahlanışının ardından takımın Süper Ligden o dönem ‘A Kategorisi’ diye adlandırılan kategoriye düşmesi sonucu roller değişti.

Kulübü şampiyon yapan, 3 Sezon Süper Ligde top oynatan Cemal Polat yalnızlığa itildi bir anda…

Sonrası malum Osmanlı’nın çöküş dönemi gibi bir hezeyan yaşadı Erzurumspor…

2010 yılında kapısına kara kilit vuruldu Efsanene kulübün.

…Ve Erzurum’da yeniden Beşiktaş, Fenerbahçe, Galatasaray, Trabzonspor sempatisi tavan yaptı.

Caddede gezen 100 kişiden ancak bir tanesinin üzerinde Erzurumspor forması görebiliyorduk artık…

İstanbul takımlarından hangisi şampiyon olsa en büyük kutlamalardan biri Erzurum’da yapılıyordu.

Taa ki, Mehmet Sekmen BŞB Başkanlık koltuğuna oturuncaya kadar…

2014 yılından itibaren yeniden filizlendi Erzurum’da Erzurumspor aşkı.

Hatta çok iddialı konuşuyorum belki tarihte en çok genç kuşak ilk kez bu kadar Erzurumsporlu oldu.

Artık şehirde 100 kişiden 50’sinin üzerinde Erzurumspor forması görebiliyoruz artık.

…Evet! Biz bu armaya bu formaya sahip çıkmazsak, O’cu, bu’cu, şu’cu olursak korkarım bu kentte yeniden dört büyük aşkı hortlayacak.

Değerlerimize sahip çıkmaz isek, her gelen kulüp başkanına kulp takarsak, teknik direktöre futbolcuya hakaret edersek korkarım yarın yine Cim Bomlu, Fenerli, Beşiktaşlı olamaya devam ederiz.

Yine İstanbul’da övünecek bir takım buluruz kendimize…