Sivas ile Erzurum’un yaptığı hazırlık maçını seyrettim dün. Maç, özellikle skor açısından yeniden süper ligi kafasına koyan Erzurum için son derece önemli ölçüde moral motivasyon sağlayan bir maç oldu. Esame listesinde yeralan 9 yedek futbolcunun da oynadığı bir maçtı. Muzaffer Bilazer’in bütün oyuncularını görmesi açısından böyle bir maç ‘cuk’ oturdu. Sadece Muzaffer hoca mı? Yakından takip eden olarak bizler için de yararlı oldu. Kim tertiplediyse böyle bir maçı süper iş çıkartmış oldu. Hele kongre yapılan iki ilin olması da maçın ayrı bir değerli oluşunu ortaya koydu. Tebriklerim öncelikle böyle bir hazırlık maçını düşünen ve uygulamaya koyana. Özellikle ilk 20 dakikada Erzurum’un topla oynama yüzdesinin yüksek olması, ilerleyen dakikalar için umut verici gelişmelerdi. Çoğu da halen süper ligde top koşturan oyunculardan oluşan Sivas takımı açıkçası bir iki pozisyon buldu ama ya kaleci Kayahan’ı geçemedi ya da topu dışarı attı. İlk yarı bittiğinde ikinci yarı bizi nasıl bir maç bekliyor diye merak ettim. Zira biraz da maç ilk golü atanın kazanabileceği bir hüviyete kavuşmuştu.

***

Erzurum’un kazandığı bir serbest atış sonrasında oluşam karambolde yeni transfer Hamroun’un takipçiliği ve fırsatçılığı onun maçın yıldızı olmasına da sebep oldu. Özellikle ikinci goldeki vuruşu çok ustacaydı ve bu golleriyle onbiri de haketti. Cezayirli iyi bir kumaş. Erzurum bu oyuncudan çok da para kazanır gibime geliyor. Sol kanat ve forvet oynayan oyuncunun bir kere yaşı genç, üstelik de sempatik. Erzurum seyircisinin onu çok seveceğine inanıyorum. Sadece bu oyuncuyla 1 yıllık anlaşılmış olmasını da eksiklik olarak gördüğümü söylemek istiyorum. Bu arada Mücahit’i Cenk Ahmet’i kaleci Kayacan’ı zaten beğeniyordum, ikinci yarıda oyuna giren  Hasan Ayaroğlu, Muhammadou Ba ve Cem Barlık’ı da takım oyununa uyum sağlamış  gördüm ve adlarını sık sık duyacağımızı da demiş olayım. Erzurum’un en çok beğendiğim bir özelliği de genç bir ekip olmasından dolayı çok koşmaları, alan savunması yapmaları ve de ilk defa ısıran bir ekip olmasıydı. Birbirleriyle hemen hemen ilk defa oynayan bir oyuncu gurubunun bu kadar birbirlerini kırk yıldır tanıyormuş, oynuyormuş gibi paslaşmaları da açıkçası beni şaşırttı. Özellikle ofansif oyun anlayışının başarılı olabilmesi kanat organizasyonları ile mümkün. Bu da dünkü maçta kısmen vardı. Her ne kadar Erzurum’un attığı 3 gol de savunma hataları ve kısmet olsa dahi, en azından öyle bir ekip karşısında pısırık olunmaması artı puandı. En azından İstanbul, Balıkesir ve Bolu maçlarından farklı bir havası vardı dün Erzurum’un. Sanırım pozisyon üretiminde yaşanan sıkıntılar da artık maçlar oynandıkça çözülecek. Vefutbolda fırsatların ne denli önemli olduğu da bir kere daha ortaya çıktı. Yakaladın mı atacaksın. Bu konuda özellikle geçen sezon canı çok yanan Erzurum, ilk defa bu maçta fırsatları değerlendirerek galibiyete kavuşmuş oldu.

***

Her ne kadar bir hazırlık maçı dahi olsa bu maç en azından bir süredir olumsuz cümleler kuran benim hem Muzaffer hocaya hem de oyunculara iyi bir şeyler de söylememe vesile oldu. Dilerim her maç böyle olur şehir gibi takım da benim takımım olur!