TAZİYE EVİ açılıyor mahallelere, köylere… Zaten nüfusu azalmış köylerde yılda bir iki ölüm ya var ya yok! İlçe merkezlerinde de böyle… Köy nüfusu kalabalık olsa da çok sık kullanılmıyor taziye evleri.
Taziye evi denen mekânlara MİLLET KONAĞI, MAHALLE KONAĞI, KÖY KONAĞI isimleri verilmeli. Verilmeli ki yıl boyunca farklı amaçlarla daha etkin kullanılabilsin.
Mevsimine, vaktine, saatine göre kitap okuma programları, sohbet ve danışma meclisi, gazel ve türkü geceleri, sünnet düğünü, çocuklara kuran mektebi vb etkinlikler…
Eski köy odalarının işlevi… Köy seyirlik oyunları da aynı odada yapılırdı, siret ve cenk okumaları da, bir âşık da orada ağırlanırdı, köye gelmiş bir misafir de… İhtiyar heyeti orada toplanırdı mesela…
Geçen gün Erzurum şehir merkezine yakın bir köyden bir delikanlı çok sıcak bakmayacağımı sanmış olmalı ki kelimeleri yuta yuta, komik duruma düşmekten çekinerek “Hocam bizim köyde de şiir programı yapsanız!” dedi. Ben elbette, çok iyi olur; ne zamandır aklımdaydı, tevafuk oldu. Sizin köyden başlayalım, dedim.
-Sizin köyde toplanacağımız mekân var mı?
-Evlerimiz var hocam.
-Yahu sizin köyde taziye evi, köy konağı yok mu?
-Taziye evi var hocam da..?
-Ee tamam orası olur; köylü gençler, yaşlı amcalar, şehirden gelen şairler hep beraber yarenlik eder, şiir, gazel, kasideler okur, türkü söyleriz…
-Hocam (taziyeden dolayı) Kuran okunan yerde şiir, türkü söylediler diye laf ederler!!!..
(Milletin bir araya gelmeye ihtiyacı var. Sadece cenazeye ve düğüne indirgendi bir araya gelmeler maalesef. Yılda bir iki defa kapısı açılan yer taziye evleri, yazık)
Taziye evi, ibadethane değil. Adı üzerinde ev. Eskiler kadar olamıyoruz.
