Türk tarihine bütüncül bir gözle bakmak gerekir. Esasen millet kavramı da bunu gerektirir. Zira millet,geçmişi,bugünü ve geleceği ifade eder.
Halk kavramı milletin yaşayan neslidir…
Çeşitli coğrafyalarda kurduğumuz Devletleri de birbirinden koparmadan “Bizim” oldukları şuuruna sahip olmamız gerektiği gibi…
Asya Hun Devleti’nden başlayan ve Türkiye Cumhuriyeti’ne kadar uzanan bu tarihi seyrin,tamamı bizimdir. Teoman’dan Atatürk’e kadar, devlet kurucularımız da bizimdir.
Politik ya da ideolojik,hiçbir tartışmanın malzemesi yapılmaması gereken hususlardan biri de budur.
Son günlerde Ayasofya üzerinden bizim olanlar yarıştırıldı,tartışıldı. Konu,günlerce televizyon ekranlarında, siyasal zeminlere çekilmek istendi.
Terazinin bir kefesinde Osmanlı,diğerinde Cumhuriyet…
Her Müslüman Türk’ün,Fethin ve Fatih’in sembol ve emanetinin asli kimliğine kavuşmasına sevinmesi kadar doğal birşey olamaz. O mabedin zemininde Allah’a secde etmenin gururunu ve sevincini kim yaşamak istemez.
Ayasofya’nın açılması ile ilgili Avrupa’nın tepkilerinden,turizm gelirlerimizin büyük oranda düşeceğinden,Batı’nın bizlere bakışlarının değişeceğinden,ambargolardan…bahsedenlerin canhıraş bir şekilde feveran ettiklerine şahit olduk. Gördük ki,sadece Yunanistan bayraklarını yarıya indirdi.
Burada keseyim,çünkü amacım Ayasofya ile ilgili yazı yazmak değil. Sevinçliyim,gururluyum…
Fakat bu ve benzeri meselelerde,kıymet hükümlerimizi tartışma konusu yapmamak gereğine işaret etmek muradındayım.
Bütün bu tartışmalarda “Osmanlı’da bizim,Cumhuriyet’te bizim” ortak paydasına vurgu yapılmalıdır.
Evet Türk tarihi bir bütündür.
Türk Cihan Hakimiyeti mefkûresinden,Nizam-ı âlem,İ’lay-ı Kelimetullah’a uzanan şerefli bir tarihin mümessilleri olmak şuuru, tarih şuurunu da bereberinde getirmektedir.
Biz,kadimden beri kurduğumuz devletlerimizi,topyekün tarihimizi, kurucu vasıflarımızı,atalarımızı,kahramanlarımızı,destanlarımızı ayıramayız,ayırmamalıyız.
Türk,tarih yazarken ve Türk tarihi yazılırken;her çağın bir alın terinin,var olma mücadelesinin olduğunu bilmeliyiz.
