“Sizler; yardım edilmiş, kendini size muhtaç hisseden, minnet altında yaşayan yoksullar istiyorsunuz, bizler ise ortadan kaldırılmış yoksulluk ve onurlu insanlık…” Victor Hugo

Kardeşim; kendi düzenleri, saltanatları bozulmasın diye sana sabrı ve şükrü öğütleyenlerin yaşadıkları hayata bir bak sonra sor ki; ben sabredip, şükredip, aza kanaat ederken sizler hangi vicdanla bu kadar lüks, şatafatlı ve heybetli bir hayatı sürdürüyorsunuz?

Kardeşim; aldığın yardımlara sevinip, minnet duyacağına devletin parasını yani senin hakkını sana verip senden alkış, minnet, teşekkür bekleyenlere sor ki;

Sen neden orada zenginsin, ben neden burada fakirim, sen nasıl oluyor da gittikçe zenginleşiyorsun da, ben fakirleşiyorum, senin çoluk çocuğun nasıl oluyor da el attıkları her işte başarılı olup dünyaları kazanırken benim çoluk çocuğum neden başarısız, işsiz, aşsız?

Sor ki; bana ‘‘yardım kolisi’’ adı altından yıllardır üç beş paket kuru bakliyatı, makarnayı layık görüyor, utanmadan ‘‘komşusu aç iken tok atan bizden değildir’’ diyorsun ama sen dünyaları yediğin halde neden doymuyorsun?

Sor ki; benim olanı bana verirken neden kendi cebinden veriyormuş gibi davranıyor, yoksulluğumu göstere göstere, onurum ile oynaya oynaya, başıma kaka kaka veriyorsun?

Sor ki; benim bu yardıma muhtaç halim senin hoşuna mı gidiyor ki bu halime bir çare arayacağına, gönderdiğin yardım kolileriyle benim bu yoksul halimin devamına çalışıyorsun?

Sor ki; benim bu yoksul halime sabretmemi, şükretmemi tavsiye ederken ‘‘Peygamber Efendimiz hasırda yatardı, yarım hurma ile günü geçirirdi’’ diyor kendin neden milyonluk arabalara binip, milyonluk evlerde yaşıyor, adını bile bilmediğim yemekleri yiyorsun?

Bak kardeşim; sana verilen zekât ise bil ki, o sana verene senin adına Allah tarafından emanet edilmiş olan, senin en tabii hakkındır, Allah’ın emridir ve amacı yoksulluğu ortadan kaldırmak, zekât verileni sonraki yıllar zekât verebilecek hale getirmektir.

Kardeşim; sana sabrı, şükrü öğütleyip kendileri saltanat sürenlere, devletin kesesinden senin hakkını sana verirken kendi cebinden veriyormuş gibi tavır takınanlara bakma. Kimse kimseden üstün değil, kimse kimseden daha fazlasını hak etmiyor, hiç kimsenin çocuğu bir başkasının çocuğundan daha fazla şeylere layık değil, üstünlük insanlıkta, üstünlük vicdan sahibi, merhametli olmakta, üstünlük helal lokmada, üstünlük adil olmakta, üstünlük takvada.