Bazen bir insan tanırsınız, yaptığı işlerden önce gönlündeki iyilik sizi çarpar. Sonra o iyilik büyür, büyür, bir üniversitenin duvarlarını aşar, şehrin sokaklarında yürür, çocukların gözlerinde umut olur, öğrencilerin omzuna bilgiyle birlikte vefa yükler.

İşte bugün size tam da böyle bir insandan, Ahmet Gökhan Yazıcı hocamdan söz etmek istiyorum.

Şu sıralar Atatürk Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Dekanı olarak görev yapan kıymetli hocamız, sadece makamı temsil etmiyor; bulunduğu her yere ruh ve heyecan taşıyor. Kendine has duruşu, vizyonu ve samimiyetiyle Erzurum’da adeta bir “hareket” başlatmış durumda.

Ders Şehitlikte Başladı…

Fakülteye adım atan birinci sınıf öğrencileriyle ilk dersin Karskapı Şehitliği’nde yapılması, onun bakış açısını özetler nitelikte. Dördüncü Ordu Komutanı Cemal Paşa, Üçüncü Ordu Komutanı Hafız Hakkı Paşa ve isimsiz nice kahramanın huzurunda başlayan bu ilk ders, gençler için sadece bilgi değil, bir şuur kaynağı olmuştur.

Kar Altında Umut, Dağ Tepesinde Hayal

“Kardan Umutlar” ve “Dağa Yağan Kar Taneleri” projeleriyle, Palandöken’i hiç görmemiş çocuklara kayak deneyimi sunan hocamız, onları dağla, teleferikle, yükseklerle tanıştırdı. Şehrin siluetini gökyüzünden izleyen çocuklar belki ilk kez bu kadar yüksekte hayal kurdu. Belki de ilk kez o kadar yakından hayata tutundu.

Otizmli Yüreklere Milli Renkler

Ve elbette otizme dair sessiz ama derin mesajlar…
Otizmli çocuklara milli forma giydirip toplumun kalbinde yürütmek… Bu sadece bir farkındalık değil, bir kabullenme çağrısıydı. Her çocuğun eşit değerde olduğunu haykıran, sessizce alkış toplayan bir yürüyüştü bu. Üstelik bu çabalar, Atatürk Üniversitesi bünyesinde kurulan “Özel Gereksinimli Sporcular Spor Kulübü” ile daha da anlam kazandı.

İnsan Yaptığı İş Kadar Güzeldir

Ahmet Gökhan Yazıcı Hoca, bugüne dek imza attığı her projede sadece bir akademik bakış değil, gönül koyan bir ruh taşımıştır. Onun gayreti, öğrencilerin dimağından çok yüreklerine işlemiştir. O, Erzurum’un soğuk ikliminde bile insanın içini ısıtan bir isim olmuştur.

Bugün bu satırlar bir teşekkürdür…
Bir vefa, bir dua, bir tanıklık…

Ahmet Hoca, siz yalnızca bir dekan değil, sporla hayatı güzelleştiren, şehre umut eken bir yol göstericisiniz. Yolunuz açık, projeleriniz daim, gönüllerdeki yeriniz baki olsun.